- маңка
- (МАҢКАЛАУ) – 1. Борыннан килә торган лайлалы сыекча 2. күч. Балалыктан чыкмаган, тәҗрибәсез һәм кулыннан эш килмәгән кешеләргә карата кимсетеп, мыскыллап әйтелә. МАҢКА АВЫРУЫ – Атларда һ. б. кайбер тояклы хайванда була торган йогышлы авыру; рус. Сап
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.